داريوش بزرگ را ميتوان به جرات يکی از نوابغ هوشمند و شايسته برای قدرت و شاهنشهی آسيا ناميد . در اينجا بر اين هستيم تا گوشه ای از کارهای شگفت انگيز اين فرزند پاک ايران و شاهنشاه 28 کشور آسيا را بررسی کنيمو همچنين با انديشه های اهورايی اين ابر مرد وطن پرست تاريخ ايران و جهان که بدون ترديد وی ادامه دهنده راه کورش بزرگ بوده است آشنايی بيشتری داشته باشيم . در مرحله نخست اين نوشتار بايد به همه ايرانيان اين نکته مهم را گوش زد کنم که هيچ گاه واژه داريوش کبير را به کار نبردند . زيرا شايسته ابر مردی همچون داريوشنيست که وی را با پسوند کبير بناميم . کبير از واژه ای صدرصد عربی ريشه گرفته شده است که کلمات اکبر - کبر - کبری نيز از همين واژه است . پس مه يا بزرگ که ريشه ای کاملا ايرانی دارد برازنده اين بزرگ مرد ايرانی و ديگر افراد شايسته اين پسوندد است . هيچگاه ما نبايد از واژگان عربی برای شخصيتهای برجسته تاريخمان استفاده کنيم . زيرا اعراب نابود کننده تمدن ايران بودند و تا جهان در جهان باقی است آنان دشمن ما و ما دشمن آنان . ولی ديپلماسی جهان امروز بر اين اصل است که همه کشورها بايد با يکديگر با صلح رفتار کنند و کينه توزی های گذشته را رها کنند . ولی بدون ترديد ايران و ايرانی هيچ گاه نبايد و نخواهد توانست با اقوامی بربر و متجاوز که هنوز يکی از بی تمدن ترين و بی ريشه ترين کشورهای جهان به حساب می آيند کنار بيايد .