حميد مصدق

حميد مصدق شاعر معاصر، در دهم بهمن ماه سال 1318 در شهرضا ـ از شهرستان‌هاي پيرامون اصفهان ـ به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در شهرضا و اصفهان به پايان رساند و در سال 1339 به تهران آمد و پس از فارغ‌التحصيل شدن در رشته‌ي بازرگاني از مؤسسه‌ي علوم اداري و بازرگاني دانشگاه تهران، در مؤسسه‌ي تحقيقات اقتصادي اين دانشگاه به امر پژوهش مشغول شد. وي از سال 1342 مجددا به ادامه‌ي تحصيل پرداخت و موفق به دريافت ليسانس حقوق از دانشگاه تهران و سپس فوق ليسانس اقتصاد شد. مصدق در سال 1348 به عنوان استاديار در مدرسه‌هاي عالي كرمان و اصفهان و دانشگاه آزاد ايران به كار مشغول شد. او از سال 1351، پس از دريافت فوق ليسانس حقوق اداري از دانشگاه ملي، به عضويت هيات علمي دانشگاه درآمد و در كنار آن از سال 1357 به كار وكالت روي آورد. حميد مصدق، عضو هيات علمي دانشكده‌ي حقوق دانشگاه تهران و دانشگاه علامه طباطبايي، وكيل درجه يك دادگستري عضو كانون وكلا و سردبير نشريه‌ي كانون بود. اين شاعر معاصر، در هفتم آذرماه 1377 در اثر سكته‌ي قلبي در تهران درگذشت. برخي از شعرهاي حميد مصدق نيز در سال‌هاي مبارزه عليه رژيم پهلوي، توسط برخي از دانشجويان، در قالب سرودهايي اجرا شد كه نوارهاي كاست آن، به‌صورت مخفي و دست به دست، مي‌گشت و در راهپيمايي‌ها، همخواني مي‌شد. به‌گفته‌ي منتقدان، يكي از بازرترين ويژگي‌هاي شعر مصدق، سادگي، رواني و صميميت سيال آن است.

نخستين اثر وي منظومه‌ي بلند "درفش كاوياني" در سال 1340 منتشر و در همان سال توقيف شد; چاپ دوم آن در سال 1357 منتشر و بعد از انقلاب نيز به دفعات تجديد چاپ شد. دومين كتاب شعر مصدق، منظومه‌ي "آبي، خاكستري، سياه" است كه در سال 1343 منتشر شد. اين منظومه حال و هوايي ليريك و درعين حال اجتماعي دا