شهر فومن ( پیش شماره : 0132722 )

ارتفاع از سطح دریا 15 متر و جمعیت آن 28014 نفر است. بر اساس متن‌هاي تاريخي، فومن در دوران اسلامي به عنوان مركز بخش بيه‌پس ( بخش عربي گيلان ) شناخته مي‌شد. فرمان‌روايان اين منطقه را عمدتاً از خانواده « آل‌اسحاق » مي‌دانند كه نسب خود را به خاندان‌هاي باستاني ايران از جمله اشكانيان مي‌رسانيدند. در زمان امير ديباج، فومن به تصرف مغولان درآمد. سادات آل‌كيا در سال 766 هـ . ق از مازندران به گيلان آمدند. در اين زمان، حكمران فومن « امير ديباج فومني» بود كه به كمك اميرهاي محلي ديگر با نيروهاي آل‌كيا به نبرد پرداخت. نبرد ميان آل‌كيا ، آل اسحاق و متحدانش سال‌ها ادامه يافت و سيد علي كه مدعي امامت بود، در سال 791 هـ . ق در يك پيكار خونين در نزديكي رشت به قتل رسيد . از معروف‌ترين چهره‌هاي خاندان اسحاقيه فومن در دوران صفويه « امير حسام الدين» فرزند « امير ديباج» است كه بين سالهاي 907 تا 921 هـ . ق ، در زمان شاه اسماعيل، بر اين منطقه حكم‌راني مي‌كرد. شاه اسماعيل صفوي براي فرمان‌روايي بر سراسر گيلان در صدد مقابله با امير حسام‌الدين برآمد. پس از قدرت يافتن دودمان صفوي و تصميم شاه‌عباس به برچيدن حكومت‌هاي محلي ، « خان احمد» ( آخرين فرمان‌رواي لاهيجان از دودمان آل‌كيا) و « محمد امين‌خان» آخرين فرمان‌رواي فومن از دودمان آل اسحاق نيز از سپاه قزلباش شكست خوردند و سرتاسر گيلان زير فرمان حكومت صفويه درآمد. قيام جنگلي‌ها از تولم آغاز گرديد و فومن، پناه‌گاه مهم ميهن‌پرستان و آزادي‌خواهان شد. در حال حاضر، شهرستان فومن از مناطق زيبا و آباد استان گيلان است كه ارزش‌هاي بسيار جالب گردشگري دارد.

جاذبه های گردشگری شهر فومن

شهرهای دیگر