صحن نو (اتابكي) : اين صحن زيبا داراي چهار ايوان شمالي . جنوبي . شرقي و غربي است . ايوان شمالي آن ورودي از ميدان آستانه و ايوان جنوبي ورودي از طرف قبله و ايوان شرقي ورودي خيابان ارم و ايوان غربي همان ايوان آينه است . در هر كدام از اين ايوان هاي ياد شده ظرايف و آثار هنري معماري خاصي به كار رفته است كه نظر هر بيننده هنردوست را به خود جلب مي نمايد . وجود اين ايوانهاي مجلل به ويژه ايوان آينه و قرار گرفتن حوض چند ضلعي در وسط صحن مطهر با خصوصيات موجود در آن زيبايي اين مكان مقدس را چند برابر كرده است . اين صحن از آثار (ميرزا علي اصغر خان صدراعظم ) است و بناي آن از سال 1295 تا 1303 ه. ق طول كشيده است . صحن عتيق (قديم) : واقع در شمال روضه مباركه اولين صحن است كه در اين بارگاه مباركه بنا شده است . اين صحن را چهار ايوان زيبا فراگرفته است . ايواني با عظمت در جنوب كه همان ايوان صلا است ورودي صحن به روضه مطهره است . ايواني در شمال كه ورودي فيضيه به صحن را تشكيل مي دهد و ايواني در غرب كه ورودي مسجد اعظم به صحن است . در شرق ايوان ورودي صحن عتيق به صحن نو قرار دارد . اين صحن كه در عين كوچك بودن به خاطر داشتن ايوان هاي مجلل و حجرات متعدد در اطراف از زيبايي خاص برخوردار است . به دستور شاه بيگي بيگم دختر شاه اسماعيل صفوي در سال 925 ه. ق بنا شد . از سال 1377 شمسي نيز به دستور توليت آستانه مقدسه تعميرات اساسي در اين صحن و مقابر اطراف آن شروع شده و ادامه دارد و به زودي شاهد يكي از جلوه هاي هنر اسلامي و تركيب ناهماهنگ در جهات مختلف صحن خواهيم بود .